ముందు భాగాలు
1.http://aakaasavaani.blogspot.in/2013/09/blog-post_6126.html
2.http://aakaasavaani.blogspot.in/2013/09/blog-post_30.html
3.http://aakaasavaani.blogspot.in/2014/01/blog-post_15.html
ఓ మూడు నెలలు ఆన్సైట్ పని మీద వంశీ ని వాళ్ళ కంపెనీ ఇంగ్లాండ్ పంపించింది. పనులన్నీ అలా జరిగిపోతూ ఉన్నా, మనసంతా ఒకటే ఆలోచన "ఇది ఎంత వరకు సమంజసం, నేను తీసుకున్న నిర్ణయం సరైనదేనా". ఇంగ్లాండ్ రాక మునుపు తన భార్య తో ఈ విషయం మీద చర్చించాడు. తను అంత సుముఖంగా లేదు అని తెల్సింది మాటల్లో. ఎవరికైనా ముందుకు వెళ్ళడం కావాలి కానీ,వెనక్కి వెళ్ళడానికి ఎవరు ఇష్టపడతారు. మధు చెప్పింది ఒకటే, పల్లెటూరికి వెళితే పుట్టే పిల్లలకి చదువు, మంచి సౌకర్యాలు ఎలా అని? మ్మ్, నిజమే.
జన్మనిచ్చిన తల్లితండ్రులకన్నా, జన్మించబోయే పిల్లల కోసమే అందరు ఆలోచిస్తారు. రెక్కలు రాని పక్షులకి, రెక్కలుడిగిన పక్షులకి వేటికి ఆసరా కావాలి?
వంశీ తీసుకున్న ఈ నిర్ణయానికి అప్పుడే ఆటంకాలు మొదలయ్యాయి. మధు వాళ్ళ బంధువుల్లో, వంశీ వాళ్ళ బంధువుల్లో అప్పుడే సలహాలు, సూచనలు మొదలయ్యాయి. కొందరు పరోక్షంగా అంటూ ఉంటే, కొందరు మధుతో, వంశీ తో అనసాగారు. "ఏమయ్యింది, బంగారం లాంటి ఉద్యోగం వదిలి ఏమి ఉద్ధరించడానికి ఇక్కడకి రావడం", ఇంకా చాలా. సమాధానం, సంజాయిషీ చెప్పుకుంటే వెళ్తే ప్రతి వాళ్ళు ప్రశ్నలు వేస్తూనే ఉంటారు. అన్నింటికీ సమాధానం నవ్వు, మౌనమే అయింది.
రోజులు దగ్గరకి వస్తున్నాయి. మధు ఖంగారు గా ఉంది. "తప్పదా,వెళ్ళాలా?" అంది వంశీ తో. మధుని దగ్గరకి తీసుకొని అన్నాడు వంశీ " మధు, భయపడుతున్నావా? ఇలాటి సౌకర్యాలు , ఇపుడున్న జీతం ఉండవంతే. మిగతావన్నీ ఇస్తానన్న నమ్మకం నాకుంది. నీకు ఏ లోటు రానివ్వను మధు". "నాకు ఇష్టమేనండి, ఎదో భయం" అంటూ హత్తుకుపోయింది.
ఓ రోజు మధు గారి నుంచి ఫోన్, హైదరబాద్ లో ఉన్న హెడ్ఆఫీసు దగ్గరకి వచ్చి కలవమని. శనివారం వెళ్లి కలిసాడు. మధు గారితో కాసేపు మాట్లాడాక, మాటల్లో ఆయనే అన్నారు " వంశీ, ఓ సారి ఆలోచించుకో. ఇలా చెప్పి నీ నిర్ణయం మార్చుకోమనో లేక నిన్ను నిరుత్సాహ పరుద్దామనో కాదు. చల్లగా బ్రతికే వాళ్ళు ఇక్కడకి వచ్చి ఇబ్బంది పడతారేమో అని. నువెంతో అలోచించి కానీ ఈ నిర్ణయం తీసుకోని ఉండవు. ఎందుకో చెప్పాలనిపించింది" అని వంశీ వంక చూసి " వెళదాం పద" అంటూ ఆఫీస్ లోకి దారితీశాడు.
లోపల ఒక టీం కూర్చుని ఉంది. మధు గారు వాళ్ళకి పరిచయం చేసి వెళ్ళిపోయారు. కొందరు వింతగా చూడటం,వంశీ ద్రుష్టిపథంలోంచి తప్పి పోలేదు. తన పని గురించి, అక్కడ ఉన్న సమస్యల గురించి వివరించారు. జీతం గురించి కూడా మాట్లాడారు. ఓ నెల తరువాత చేరతానని చెప్పి వచాడు వంశీ.
ఆన్సైట్ లో మిగిల్చిన డబ్బులతో ఫ్లాట్ లోన్ కట్టేసి, మంచి రేట్ వస్తే అమ్మమని , అప్పటి దాకా ఎవరికైనా అద్దెకు ఇవ్వమని స్నేహితులకి చెప్పాడు వంశీ. మధు ముందుగానే రెసిగ్నేషన్( బాధ్యతల నుంచి తప్పుకుంటునట్టు తెలియజేయడం) కి అప్లై చేసింది. ముందు మధుని సామాన్లతో సహా ఇంటికి పంపాడు వంశీ. రిలీవ్ ఆయె రోజు వచ్చింది. వినోద్ కలిసాడు. "అన్నా, మన ఉద్యోగం నిజంగానే ఓ పద్మ వ్యూహం. చేరిన దగ్గర నుంచి అన్ని లింకులే. జీవితం రుచి పచి లేకుండా అలా గడిచిపోతుంది. సాటి వాడిగా మన బాధ తెల్సు. నీకు అంతా మంచే జరగాలని కోరుకుంటున్నాను." అన్నాడు. "థాంక్స్ వినోద్" అన్నాడు వంశీ. ఫ్లాట్ కీస్ స్నేహితులకి ఇచ్చి ఊరికి ప్రయాణం అయ్యాడు.......
1.http://aakaasavaani.blogspot.in/2013/09/blog-post_6126.html
2.http://aakaasavaani.blogspot.in/2013/09/blog-post_30.html
3.http://aakaasavaani.blogspot.in/2014/01/blog-post_15.html
ఓ మూడు నెలలు ఆన్సైట్ పని మీద వంశీ ని వాళ్ళ కంపెనీ ఇంగ్లాండ్ పంపించింది. పనులన్నీ అలా జరిగిపోతూ ఉన్నా, మనసంతా ఒకటే ఆలోచన "ఇది ఎంత వరకు సమంజసం, నేను తీసుకున్న నిర్ణయం సరైనదేనా". ఇంగ్లాండ్ రాక మునుపు తన భార్య తో ఈ విషయం మీద చర్చించాడు. తను అంత సుముఖంగా లేదు అని తెల్సింది మాటల్లో. ఎవరికైనా ముందుకు వెళ్ళడం కావాలి కానీ,వెనక్కి వెళ్ళడానికి ఎవరు ఇష్టపడతారు. మధు చెప్పింది ఒకటే, పల్లెటూరికి వెళితే పుట్టే పిల్లలకి చదువు, మంచి సౌకర్యాలు ఎలా అని? మ్మ్, నిజమే.
జన్మనిచ్చిన తల్లితండ్రులకన్నా, జన్మించబోయే పిల్లల కోసమే అందరు ఆలోచిస్తారు. రెక్కలు రాని పక్షులకి, రెక్కలుడిగిన పక్షులకి వేటికి ఆసరా కావాలి?
వంశీ తీసుకున్న ఈ నిర్ణయానికి అప్పుడే ఆటంకాలు మొదలయ్యాయి. మధు వాళ్ళ బంధువుల్లో, వంశీ వాళ్ళ బంధువుల్లో అప్పుడే సలహాలు, సూచనలు మొదలయ్యాయి. కొందరు పరోక్షంగా అంటూ ఉంటే, కొందరు మధుతో, వంశీ తో అనసాగారు. "ఏమయ్యింది, బంగారం లాంటి ఉద్యోగం వదిలి ఏమి ఉద్ధరించడానికి ఇక్కడకి రావడం", ఇంకా చాలా. సమాధానం, సంజాయిషీ చెప్పుకుంటే వెళ్తే ప్రతి వాళ్ళు ప్రశ్నలు వేస్తూనే ఉంటారు. అన్నింటికీ సమాధానం నవ్వు, మౌనమే అయింది.
రోజులు దగ్గరకి వస్తున్నాయి. మధు ఖంగారు గా ఉంది. "తప్పదా,వెళ్ళాలా?" అంది వంశీ తో. మధుని దగ్గరకి తీసుకొని అన్నాడు వంశీ " మధు, భయపడుతున్నావా? ఇలాటి సౌకర్యాలు , ఇపుడున్న జీతం ఉండవంతే. మిగతావన్నీ ఇస్తానన్న నమ్మకం నాకుంది. నీకు ఏ లోటు రానివ్వను మధు". "నాకు ఇష్టమేనండి, ఎదో భయం" అంటూ హత్తుకుపోయింది.
ఓ రోజు మధు గారి నుంచి ఫోన్, హైదరబాద్ లో ఉన్న హెడ్ఆఫీసు దగ్గరకి వచ్చి కలవమని. శనివారం వెళ్లి కలిసాడు. మధు గారితో కాసేపు మాట్లాడాక, మాటల్లో ఆయనే అన్నారు " వంశీ, ఓ సారి ఆలోచించుకో. ఇలా చెప్పి నీ నిర్ణయం మార్చుకోమనో లేక నిన్ను నిరుత్సాహ పరుద్దామనో కాదు. చల్లగా బ్రతికే వాళ్ళు ఇక్కడకి వచ్చి ఇబ్బంది పడతారేమో అని. నువెంతో అలోచించి కానీ ఈ నిర్ణయం తీసుకోని ఉండవు. ఎందుకో చెప్పాలనిపించింది" అని వంశీ వంక చూసి " వెళదాం పద" అంటూ ఆఫీస్ లోకి దారితీశాడు.
లోపల ఒక టీం కూర్చుని ఉంది. మధు గారు వాళ్ళకి పరిచయం చేసి వెళ్ళిపోయారు. కొందరు వింతగా చూడటం,వంశీ ద్రుష్టిపథంలోంచి తప్పి పోలేదు. తన పని గురించి, అక్కడ ఉన్న సమస్యల గురించి వివరించారు. జీతం గురించి కూడా మాట్లాడారు. ఓ నెల తరువాత చేరతానని చెప్పి వచాడు వంశీ.
ఆన్సైట్ లో మిగిల్చిన డబ్బులతో ఫ్లాట్ లోన్ కట్టేసి, మంచి రేట్ వస్తే అమ్మమని , అప్పటి దాకా ఎవరికైనా అద్దెకు ఇవ్వమని స్నేహితులకి చెప్పాడు వంశీ. మధు ముందుగానే రెసిగ్నేషన్( బాధ్యతల నుంచి తప్పుకుంటునట్టు తెలియజేయడం) కి అప్లై చేసింది. ముందు మధుని సామాన్లతో సహా ఇంటికి పంపాడు వంశీ. రిలీవ్ ఆయె రోజు వచ్చింది. వినోద్ కలిసాడు. "అన్నా, మన ఉద్యోగం నిజంగానే ఓ పద్మ వ్యూహం. చేరిన దగ్గర నుంచి అన్ని లింకులే. జీవితం రుచి పచి లేకుండా అలా గడిచిపోతుంది. సాటి వాడిగా మన బాధ తెల్సు. నీకు అంతా మంచే జరగాలని కోరుకుంటున్నాను." అన్నాడు. "థాంక్స్ వినోద్" అన్నాడు వంశీ. ఫ్లాట్ కీస్ స్నేహితులకి ఇచ్చి ఊరికి ప్రయాణం అయ్యాడు.......
Ippude katha Motam chadivanu. I think you printed the wrong name "Indu" instead of "Madhu"? Is Indhu is Vamsi's sister?
ReplyDelete